Taart of Jack?

Dit is hem dan, de allerlaatste post. 6 weken lang heb ik geschreven over twee passies van me. Eten en communicatie. 6 weken lang heb ik jullie (hopelijk) vermaakt met mijn posts. Nu dit project erop zit kan ik twee dingen doen. Dit vieren met taart dat het nu eindelijk klaar is, of droevig zippen van een fles Jack Daniels en huilen in een hoekje dat het over is.

Ik vond het super leuk om voor jullie te mogen schrijven maar ik weet van mezelf dat ik aardslui ben. Dus heb ik het volgende bedacht. Vanaf nu zal ik af en toe een postje schrijven als ik iets leuks tegenkom over eten waarvan ik denk dat het wel boeiend is om met jullie te delen. Maar voor nu wil ik mijn trouwe lezers onwijs bedanken. Ik ben een beetje overrompeld van de toffe reacties en het aantal bezoekjes aan mijn blog van jullie. Daarom eet ik toch maar een taartje op jullie want mede dankzij jullie is dit project zo geslaagd.

Photo Food Shoot

Sommige mensen vragen zich af waarom hun Big Mac niet zo groot en mooi van kleur is zoals die in de commercials. Anderen proberen hun Knorr wereldgerecht net zo mooi te maken als die in de commercial. Negen van de tien keer mislukt dit. Dat is opzich best logisch want voor de gerechten en de setting van de commercial wordt altijd een foodstylist ingezet. Maar wat is een foodstylist precies?

Een foodstylist zorgt ervoor dat een eetbaar product er zo goed mogelijk op staat. Dit klinkt simpeler dan het in werkelijkheid is. Als foodstylist moet je goed rekening houden met wat je klant wilt communiceren. Wat moet het eten voorstellen? Welke doelgroep moet het gerecht aantrekkelijk vinden etc. Meestal gaat een foodstylist zelf opzoek naar mooie gerechten voor een foto. Dus de big mac in de reclame is niet gemaakt van hetzelfde kleffe broodje die je in je Maccie krijgt. Als de gerechten bij elkaar gesprokkeld zijn, wordt het vervolgens ge-make-up’t. Je moet het eten eigenlijk als een model zien. Die moeten ook zonder maar een puistje in beeld komen.  Daarnaast is een foodstylist ook verantwoordelijk voor de aankleding van de set. Zo bekijkt ze welke borden, bestek en inrichting bij het gerecht past. Eigenlijk wordt de hele setting om het gerecht heen gebouwd. Alles om het gerecht zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Vervolgens moet er ook nog nagedacht worden over de licht en het camerastandpunt.

Er komt dus heel veel kijken bij het maken van een foto op de voorkant van een Knorr pakje. Mooi he, hoe je vaker voor de gek gehouden wordt dan je denkt. Ik hou van deze foodcommunication.

De lunch in Sitges

Het zijn de kleine dingetjes die ervoor zorgen dat je ergens gek op raakt. Zo kan de lach van je geliefde genoeg zijn om te smelten. Nu is het een beetje overdreven om te zeggen dat ik er verliefd op ben, maar ik ben wel enorm gek op lekker eten en genieten. Dit hebben mijn ouders er ook letterlijk met de paplepel ingegooid.

Toen ik 10 was gingen we voor mijn vaders verjaardag uitgebreid lunchen. We waren op vakantie in Sitges, een badplaats is Spanje. In eerste instantie dacht ik , een middag lunchen? Ik ga veel liever een middag in de zee liggen. Maargoed het was mijn vaders verjaardag dus hij mocht kiezen wat we gingen doen.

Het restaurant waar we gingen eten verkocht alleen maar vis. Ik als kleine karnivoor moest hier even van schrikken. Maargoed, het was mijn vaders verjaardag, dus hij mocht kiezen. Ik moest eerlijk toegeven dat de visjes mij prima smaakte. Daarnaast was het ook nog eens knoertgezellig. Twee uur lang hebben we over alles en nog wat gekletst, we zaten heerlijk in het zonnetje en we hadden een buitengewoon aardige gastheer tot onze beschikking. Vanaf dit moment was ik er wel achter dat dit het leventje is.

Dit soort kleine momentjes hebben ervoor gezorgd dat ik nu een echte lekkerbek ben. Ik geef maandelijks misschien veel geld uit aan lekker eten, maar ik vind lekker eten dan ook gewoon heel fijn. Vooral als je dan ook nog eens met goed gezelschap bent. 

Wij Nederlanders moeten meer genieten

Wij Nederlanders zien eten als iets wat moet

Ik vind deze instelling niet goed

Wij Nederlanders eten standaard om 6 uur

En als je echt lekker wil eten wordt dit in Nederland snel te duur

Wij Nederlanders nemen voor het diner te weinig tijd

Als het maar gezellig is, denken wij niet meer om de kwaliteit

Wij Nederlanders doen dus echt iets mis

Ik weet niet wat er met ons aan de hand is

Laatst wilde ik lekker op het strand eten

Maar door de zon was ik de tijd vergeten

Dus ik wandelde naar het paviljoen om 10 uur

Was de keuken dicht,  dit ervaarde ik als heel zuur

Dit soort dingen maken mij een beetje boos

Want de factor tijd is met genieten toch zinloos

In de mediterraanse landen doen ze niet moeilijk over klok

Daar staan in alle restaurants de hele nacht een kok

In dit soort landen zit je meestal aan tafel vanaf een uur of 8

En rol je voldaan naar huis rond middennacht

Als je naar zo een land op vakantie gaat, laat deze kans dan niet schieten

En kom terug in Nederland met het besef dat wij hier meer moeten genieten

De beste stationskoffie

Na mijn vorige verhaal is het misschien wel netjes om jullie te informeren waar je  de beste stationskoffie kan halen. Nu kan ik natuurlijk bij 8 verschillende koffie zaken een bakje gaan drinken. Maar aangezien ik geen deskundige ben en ik dezelfde avond dan hoogstwaarschijnlijk niet kan slapen, ben ik op internet gaan zoeken. Nu zag ik dat het testprogramma Kassa dit wel heeft uitgezocht. Naar mijn mening kan je nog steeds het beste zelf koffie mee nemen. Maar als die mogelijkheid er niet is kan je beste gaan naar....

Ik lust geen koffie, alleen starbucks

Deze zin heeft mij vanmorgen bijna in mijn bakje koffie doen laten stikken. Ik zat in de trein van Alkmaar naar Eindhoven, het was nog vroeg en ik zat een beetje koffie uit mijn thermoskan ze zippen. Op een gegeven moment komen er twee "hipster" tienermeisjes van 15 tegenover me zitten. De ene heeft nog meer gaten in haar jas dan de ander in haar broek. En de ene haarband is veller dan de ander haar New Balances. Maargoed dit is tegenwoordig in dus daar laat ik me niet over gaan. Omdat ik gek ben om naar gesprekken te luisteren besluit ik stiekem het geluid van mijn muziek zachter te zetten. Waarschijnlijk zagen ze mijn thermoskan en begonnen ze daarom over koffie te praten. "Telkens als mijn moeder koffie zet, laat ik het liever staan." "Ja koffie is vies, behalve bij de Starbuck. Daar is koffie zooo lekker". Ik schrok me wild maargoed ik moet hier toch een klein complimentje aan Starbucks geven. Want blijkbaar hebben zij hun bedrijf zo goed opgezet dat iedereen die koffie wel lust. Hulde. Ondanks dat ik het een belachelijke opmerking vond, is dit de reden dat ik van communicatie en marketing hou. Ik ben benieuwd wanneer ik de zometeen politie agenten hoor zeggen dat ze alleen van Dunkin Donuts houden.

Keukenverdriet

Soms heb je van die dagen dat je graag wil, maar dat er niets uitkomt. Zo een dag is het vandaag. Nu zat ik te denken, nu kan ik een linkje leggen tussen mijn inspiratieloos en magnetron voedsel. Maar wat nog inspiratielozer is, is het gerecht met de naam keukenverdriet. Iedereen heeft dit gerecht wel eens gegeten. Het is een side dish dat niets toevoegt bij je hoofdgerecht. Het is dat meeste vierkante witte bakje salade dat je in elk gemiddeld restaurant bij je hoofdgerecht geserveerd krijgt. Negen van de tien keer laten de gasten in een restaurant dit gerecht staan. Het wordt alleen opgegeten als er iemand nog niet vol zit van zijn hoofdgerecht of de rest niet lekker vond. Elk keukenverdrietje bestaat meestal uit de ingrediënten die keuken over had. Het is grappig dat bijna elk restaurant dit serveert terwijl bijna niemand hierop zit te wachten.