Meer dan Vulling

Meer dan Vulling
Eet smakelijk, bon appetit, ¡buen provecho, het betekent allemaal hetzelfde en toch voor iedereen wat anders. In sommige culturen en landen is het heel normaal om de hele avond te zitten en te tafelen terwijl het in Nederland meestal niet langer dan een halfuurtje duurt. Maar ook in een land wordt er op veel verschillende manieren gegeten. Zo neemt het stel zonder kinderen rustig de tijd om te koken met een wijntje erbij, terwijl het gezin met twee jonge kinderen snel om 18:00 uur moet eten omdat de jongste over een uur in bed moet liggen. Zelf ben ik een genieter, als ik vrij ben vind ik het heerlijk om met mijn vrienden uitgebreid te koken. Ik vind weinig dingen mooiers dan zelf met mooie ingrediënten te experimenteren. Tegelijkertijd ben ik student, en moet ik met een klein budget mezelf weten te redden. Ik heb dus niet altijd de tijd en het geld om zo uitgebreid te kokerellen. Ik ben enorm benieuwd naar deze landelijke en internationale verschillen en hoop jullie dan ook mee te kunnen nemen in mijn culinaire reis langs alle gerechten. Want tenslotte is eten meer dan vulling.

vrijdag 20 juni 2014

Taart of Jack?

Dit is hem dan, de allerlaatste post. 6 weken lang heb ik geschreven over twee passies van me. Eten en communicatie. 6 weken lang heb ik jullie (hopelijk) vermaakt met mijn posts. Nu dit project erop zit kan ik twee dingen doen. Dit vieren met taart dat het nu eindelijk klaar is, of droevig zippen van een fles Jack Daniels en huilen in een hoekje dat het over is.

Ik vond het super leuk om voor jullie te mogen schrijven maar ik weet van mezelf dat ik aardslui ben. Dus heb ik het volgende bedacht. Vanaf nu zal ik af en toe een postje schrijven als ik iets leuks tegenkom over eten waarvan ik denk dat het wel boeiend is om met jullie te delen. Maar voor nu wil ik mijn trouwe lezers onwijs bedanken. Ik ben een beetje overrompeld van de toffe reacties en het aantal bezoekjes aan mijn blog van jullie. Daarom eet ik toch maar een taartje op jullie want mede dankzij jullie is dit project zo geslaagd.






woensdag 18 juni 2014

Photo Food Shoot


Sommige mensen vragen zich af waarom hun Big Mac niet zo groot en mooi van kleur is zoals die in de commercials. Anderen proberen hun Knorr wereldgerecht net zo mooi te maken als die in de commercial. Negen van de tien keer mislukt dit. Dat is opzich best logisch want voor de gerechten en de setting van de commercial wordt altijd een foodstylist ingezet. Maar wat is een foodstylist precies?

Een foodstylist zorgt ervoor dat een eetbaar product er zo goed mogelijk op staat. Dit klinkt simpeler dan het in werkelijkheid is. Als foodstylist moet je goed rekening houden met wat je klant wilt communiceren. Wat moet het eten voorstellen? Welke doelgroep moet het gerecht aantrekkelijk vinden etc. Meestal gaat een foodstylist zelf opzoek naar mooie gerechten voor een foto. Dus de big mac in de reclame is niet gemaakt van hetzelfde kleffe broodje die je in je Maccie krijgt. Als de gerechten bij elkaar gesprokkeld zijn, wordt het vervolgens ge-make-up’t. Je moet het eten eigenlijk als een model zien. Die moeten ook zonder maar een puistje in beeld komen.  Daarnaast is een foodstylist ook verantwoordelijk voor de aankleding van de set. Zo bekijkt ze welke borden, bestek en inrichting bij het gerecht past. Eigenlijk wordt de hele setting om het gerecht heen gebouwd. Alles om het gerecht zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Vervolgens moet er ook nog nagedacht worden over de licht en het camerastandpunt.

Er komt dus heel veel kijken bij het maken van een foto op de voorkant van een Knorr pakje. Mooi he, hoe je vaker voor de gek gehouden wordt dan je denkt. Ik hou van deze foodcommunication.

De lunch in Sitges


Het zijn de kleine dingetjes die ervoor zorgen dat je ergens gek op raakt. Zo kan de lach van je geliefde genoeg zijn om te smelten. Nu is het een beetje overdreven om te zeggen dat ik er verliefd op ben, maar ik ben wel enorm gek op lekker eten en genieten. Dit hebben mijn ouders er ook letterlijk met de paplepel ingegooid.

Toen ik 10 was gingen we voor mijn vaders verjaardag uitgebreid lunchen. We waren op vakantie in Sitges, een badplaats is Spanje. In eerste instantie dacht ik , een middag lunchen? Ik ga veel liever een middag in de zee liggen. Maargoed het was mijn vaders verjaardag dus hij mocht kiezen wat we gingen doen.

Het restaurant waar we gingen eten verkocht alleen maar vis. Ik als kleine karnivoor moest hier even van schrikken. Maargoed, het was mijn vaders verjaardag, dus hij mocht kiezen. Ik moest eerlijk toegeven dat de visjes mij prima smaakte. Daarnaast was het ook nog eens knoertgezellig. Twee uur lang hebben we over alles en nog wat gekletst, we zaten heerlijk in het zonnetje en we hadden een buitengewoon aardige gastheer tot onze beschikking. Vanaf dit moment was ik er wel achter dat dit het leventje is.

Dit soort kleine momentjes hebben ervoor gezorgd dat ik nu een echte lekkerbek ben. Ik geef maandelijks misschien veel geld uit aan lekker eten, maar ik vind lekker eten dan ook gewoon heel fijn. Vooral als je dan ook nog eens met goed gezelschap bent. 


Wij Nederlanders moeten meer genieten


Wij Nederlanders zien eten als iets wat moet
Ik vind deze instelling niet goed
Wij Nederlanders eten standaard om 6 uur
En als je echt lekker wil eten wordt dit in Nederland snel te duur

Wij Nederlanders nemen voor het diner te weinig tijd
Als het maar gezellig is, denken wij niet meer om de kwaliteit
Wij Nederlanders doen dus echt iets mis
Ik weet niet wat er met ons aan de hand is

Laatst wilde ik lekker op het strand eten
Maar door de zon was ik de tijd vergeten
Dus ik wandelde naar het paviljoen om 10 uur
Was de keuken dicht,  dit ervaarde ik als heel zuur

Dit soort dingen maken mij een beetje boos
Want de factor tijd is met genieten toch zinloos
In de mediterraanse landen doen ze niet moeilijk over klok
Daar staan in alle restaurants de hele nacht een kok

In dit soort landen zit je meestal aan tafel vanaf een uur of 8
En rol je voldaan naar huis rond middennacht
Als je naar zo een land op vakantie gaat, laat deze kans dan niet schieten
En kom terug in Nederland met het besef dat wij hier meer moeten genieten

dinsdag 17 juni 2014

De beste stationskoffie

Na mijn vorige verhaal is het misschien wel netjes om jullie te informeren waar je  de beste stationskoffie kan halen. Nu kan ik natuurlijk bij 8 verschillende koffie zaken een bakje gaan drinken. Maar aangezien ik geen deskundige ben en ik dezelfde avond dan hoogstwaarschijnlijk niet kan slapen, ben ik op internet gaan zoeken. Nu zag ik dat het testprogramma Kassa dit wel heeft uitgezocht. Naar mijn mening kan je nog steeds het beste zelf koffie mee nemen. Maar als die mogelijkheid er niet is kan je beste gaan naar....

Ik lust geen koffie, alleen starbucks

Deze zin heeft mij vanmorgen bijna in mijn bakje koffie doen laten stikken. Ik zat in de trein van Alkmaar naar Eindhoven, het was nog vroeg en ik zat een beetje koffie uit mijn thermoskan ze zippen. Op een gegeven moment komen er twee "hipster" tienermeisjes van 15 tegenover me zitten. De ene heeft nog meer gaten in haar jas dan de ander in haar broek. En de ene haarband is veller dan de ander haar New Balances. Maargoed dit is tegenwoordig in dus daar laat ik me niet over gaan. Omdat ik gek ben om naar gesprekken te luisteren besluit ik stiekem het geluid van mijn muziek zachter te zetten. Waarschijnlijk zagen ze mijn thermoskan en begonnen ze daarom over koffie te praten. "Telkens als mijn moeder koffie zet, laat ik het liever staan." "Ja koffie is vies, behalve bij de Starbuck. Daar is koffie zooo lekker". Ik schrok me wild maargoed ik moet hier toch een klein complimentje aan Starbucks geven. Want blijkbaar hebben zij hun bedrijf zo goed opgezet dat iedereen die koffie wel lust. Hulde. Ondanks dat ik het een belachelijke opmerking vond, is dit de reden dat ik van communicatie en marketing hou. Ik ben benieuwd wanneer ik de zometeen politie agenten hoor zeggen dat ze alleen van Dunkin Donuts houden.

Keukenverdriet

Soms heb je van die dagen dat je graag wil, maar dat er niets uitkomt. Zo een dag is het vandaag. Nu zat ik te denken, nu kan ik een linkje leggen tussen mijn inspiratieloos en magnetron voedsel. Maar wat nog inspiratielozer is, is het gerecht met de naam keukenverdriet. Iedereen heeft dit gerecht wel eens gegeten. Het is een side dish dat niets toevoegt bij je hoofdgerecht. Het is dat meeste vierkante witte bakje salade dat je in elk gemiddeld restaurant bij je hoofdgerecht geserveerd krijgt. Negen van de tien keer laten de gasten in een restaurant dit gerecht staan. Het wordt alleen opgegeten als er iemand nog niet vol zit van zijn hoofdgerecht of de rest niet lekker vond. Elk keukenverdrietje bestaat meestal uit de ingrediënten die keuken over had. Het is grappig dat bijna elk restaurant dit serveert terwijl bijna niemand hierop zit te wachten.

maandag 16 juni 2014

Verleidend Fast Food

Je wordt er dik van, je krijgt er geen voldoening van en toch doen we het allemaal. Ik heb het natuurlijk over de ketens die elk straatbeeld domineren. De KFC's, McDonald'sen en Burger Kings. Ik zag net een foto voorbijkomen op Facebook van een jongen die een foto had gemaakt van zijn KFC hotwing. Op de foto zag je een half afgekloven stuk kip waarvan de binnenkant vol met maden zat. Ronduit smerig dus. Maargoed er is een keer eerder een project geweest waarbij een student elke dag een foto maakte van een McDonald's menu. Na 137 dagen waren de burger en de frietjes nog steeds exact dezelfde kleur. Ondanks dat we weten dat dit eten niet helemaal zuiver is, is het mensen eigen dat we het goedpraten voor onszelf. We zoeken telkens naar smoesjes om het eten van die bende te verzachten voor onszelf.  Blijkbraar doen die restaurants toch iets goeds om ons te verleiden. Zullen het het de commercials zijn? Volgens de commercials eten er namelijk alleen blije slanke mensen of atleten bij deze ketens. Als ik dan eens voor de grap door een raam van de Mac tuur zie ik allemaal chagrijnige gezichten (daar moeten jullie serieus eens op letten, niemand bij de McDonald's kijkt blij haha). Een ding weet ik wel, die tenten zijn goed om ons mensen te manipuleren. Mooi ding dat brein van ons.



zondag 15 juni 2014

Smulsmoezen

Ik durf te wedden dat iedereen zich wel in een van deze smoezen kent.

-      Het is 22:00 uur. Op de televisie is een mooie film. Ondanks dat je al een avondeten achter de kiezen hebt, wil je toch die zak Lays uit je kelder pakken. Je gooit het op de film want tenslotte hoort daar een hapje bij.
-      Je komt net thuis van een drukke dag, het is 17:00 uur en je hebt die zoutjes echt verdiend. Je avondeten kan je beter laten schieten.
-      Ik ben dronken dus ik moet shoarma.
-      Ik ben brak dus ik moet frituur.
-      Ik ben de hele week al gezond bezig.
-      Mijn visite hecht veel waarde aan mijn favoriete bites.
-      Ik heb al vier regels van mijn scriptie geschreven. Lunchtijd.
-      Ik heb last van stress dus laat me lekker.
-      Na het sporten hoort een hapje.

Heb jij nog meer smoezen? Laat ze dan achter in een reactie.

Aan tafel


Mijn 21 diner.

Het is alweer een half jaar terug, maar ik geniet nog steeds na. 11 oktober werd ik 21, ik wilde op deze bijzondere leeftijd iets doen waar ik mijn vrienden en ik blij mee maak. En waar maak je mij nou blijer mee dan met lekker eten en gezelligheid. Daar wisten mijn ouders top op in te spelen. Mijn kado voor mijn 21e levensjaar zal een onvergetelijk diner worden.

Mijn ouders hadden de tafel helemaal opgedekt en menu kaartjes gemaakt. Mijn vader heeft zich een week lang uitgesloofd om heerlijke, maar dan ook echt heerlijke gerechten te serveren. De bediening werd geregeld door mijn moeder en een hele goede vriendin van haar. Twee prachtvrouwen.

11 vrienden zaten er bij mij aan tafel. De sfeer was top, vrienden die elkaar niet kenden hebben de hele avond met elkaar gesproken als beste vrienden. Daarnaast ben ik ook goed verwend met mooie kado's en een topspeech.

Dit was een avond om nooit meer te vergeten. Ik kon me geen betere manier om mijn 21e verjaardag te vieren. 



De laatste bitterbal


Iedereen ken het wel, je staat op een verjaardagsfeestje waar je bijna niemand kent. Een beetje verlegen probeer je met de rest van de visite een babbeltje te maken. Je voelt je niet op je gemak, maargoed degene die jarig is, is wel een goede bekende van je. Dan komt dat moment, dat moment dat er op elke sfeerloze witte sta tafel de befaamde bittergarnituur geplaatst wordt. Man man man, nu kan je eindelijk iets anders doen dan geforceerde gesprekken voeren. Maar dan komt dat moment dat er nog precies 1 bitterbal ligt. Dat is het moment dat vijf paar ogen allemaal naar hetzelfde loeren, het moment dat 5 hersenen hetzelfde denken. Maar niemand durft het uit te spreken. Langzaam rijk je je hand richting het schaaltje, pakt de bitterbal een klein beetje op en je vraagt: heeft er iemand problemen mee als ik het laatste hapje neem? Iedereen denkt hetzelfde maar niemand durft het te zeggen. Een ding is in ieder geval wel zeker. De gesprekken die je nu moet gaan voeren worden nog geforceerder. Je hebt het verpest voor jezelf, maar het was het meer dan waard.

Work To Do

Laatst belde mijn broertje dat hij spontaan langs zou komen. Het plan was dat ik lekker voor hem zou gaan koken. Aangezien ik weinig tijd had moest ik een oplossing bedenken. Deze oplossing zien jullie hieronder.


dinsdag 10 juni 2014

Six Word Story

"Iedereen doet het op zijn manier"

Een multiculti onderonsje

Zaterdagmiddag, mijn ouders zijn beide druk, mijn broertje ligt nog lang en breed te slapen van zijn stapavond dus ik besluit om het huishouden op me te nemen. Ik wandel op mijn gemakje naar de supermarkt. Net als ik mijn lijstje tevoorschijn wil halen hoor ik een Turkse mevrouw een traditioneel Turks gerecht uitleggen aan een vol blonde Nederlandse mevrouw. Ik raak benieuwd en luister stiekem een beetje mee. Als de twee dames dat door hebben vragen ze of ik er bij kom staan. Voor dat ik het wist was er een half voorbij gestreken. In dat halfuur hebben we alleen maar over eten, over internationale keukens en over streekgerechten gepraat. Dit is de reden dat ik zo van eten hou. Het verbind mensen met elkaar. Eten is iets wat in iedere cultuur anders opgevat wordt maar toch verbind. 

Festival Food

Net zoals iedereen heb ik gister de hele dag naar Pinkpop gekeken. Op de code rood na viel me nog een ding op. Pinkpop staat voor veel mensen bekend als het Fast Food festival. Nu proberen ze hier wat aan te doen maar tevergeefs. De meerderheid kiest gewoon voor een simpel frietje. Nu zat ik te denken, wat moet een festival hap allemaal bevatten? Als je op een festival bent sta je de hele dag. Het is dus essentieel dat je genoeg energie uit je voeding haalt. Daarnaast moet het makkelijk te eten zijn. Op een festival heb je nou niet echt de ruimte om er eens even lekker voor te zitten. Nee je moet eten en door. Snel naar je favoriete bandje of Dj. En de laatste eis is dat het niet te duur mag zijn. Een festival kost meestal al veel geld aan muntjes. De meeste mensen proberen daarom te bezuinigen op hun avondmaal. Zelf ga ik dit weekend naar een paar festivals en ik ben heel benieuwd welke hap mij op de been houdt. Als jullie nog tips hebben hoor ik dat graag.

 

Ode aan eten

Dat men niet zonder eten kan is algemeen bekend. Sommige artiesten gaan zo ver dat ze er een nummer van maken. Of zelfs een dansje bij bedenken. Zo heeft rapper Faberyayo in zijn one sentence serenade een ode aan de pizza gedaan. Met lieve woordjes en een zwijmel melodietje is dit een prima eerbetoon. Het nummer is niet voor niets uitgebracht door pizza magnaat Domino’s. In Amerika was er vorig jaar een dansje dat the Chicken Noodle Soup heette. Een dansje vernoemd naar gerecht wat veel wordt gegeten in de zogeheten ghetto's van de VS. Het dansje was in een korttijd razend populair en ging het hele internet over. De liedjes vinden jullie hieronder.




maandag 9 juni 2014

Brakfast

Gister was het eerste pinksterdag en wat hebben we genoten van deze zondag. Ik heb met wat vrienden gezellig wat biertjes genuttigd. Dit resulteerde erin dat ik weer redelijk aangeschoten op huis aan kwam. Na dat ik met enige moeite mijn bed ben uitgekomen is het nu tijd voor een lekker uitbrak ontbijt. Nu kan ik natuurlijk weer heel ongezond tosties gaan maken, lekkere klodder ketchup erover en klaar ben je! Lekker vet, wat altijd goed is als je een kater hebt. Maar achteraf ga je je daar alleen maar slechter van voelen.

Het is namelijk wetenschappelijk bewezen dat die vettigheid helemaal niet goed voor je kater is. Je gaat je er alleen maar slechter van voelen en door de alcohol in je bloed kan het ook nog eens niet verbrand worden. Het wordt tijd dat ik zulke onderzoeken eens serieus gaan nemen.

Ik ga het deze keer anders aan pakken. Ik ga naar de supermarkt fietsen om allemaal gezonde, mooi kleurige groenten te halen. Van komkommer tot paprika tot Zontomaatjes. Je kan het zo gek niet bedenken maar het staat bij Wouter op het lijstje. Met volle moed wil ik net door de keuken naar de tuin om mijn fiets te pakken. Zul je net zien dat mijn broertje een lekkere tosti voor me heeft gebakken. Daar gaan we weer. Weer ongezond. De volgende keer als ik een kater heb ga ik écht een gezond ontbijtje maken!


vrijdag 6 juni 2014

Aan tafel


Vrijdag visdag

“Ik heb een heel lekker visje weten te scoren” roept  mijn opa als hij om 3 uur ’s middags de kamer binnen komt wandelen. Het is vrijdag middag en traditie getrouw eten mijn opa en oma op die dag vis. Een ritueel wat van vroeger komt, want vroeger was vrijdag de algemene visdag in Nederland. Terwijl mijn opa zijn middagdutje gaat doen, slooft mijn oma zich uit in de keuken.

De lekkere slibtongetjes worden in de paneermeel gerold en daarna in roomboter gebakken. Het ruikt alleen al goed, en ik ben blij dat ik vrijdag heb uitgekozen om bij mijn opa en oma te eten.

Mijn opa en oma eten altijd om 6 uur. En bij het eten wordt altijd een lekker glaasje wijn genuttigd. Ik heb het Bourgondische niet van een vreemde. Bij de slibtong eten we heel simpel een Hollandse salade. Mijn oma verteld met hoe ik met een vismes de tong het best van zijn graatje kan schaven.  Na dat ik een klein kwartiertje heb lopen klooien is het me gelukt om het lekkere in boter gebakken visje graadloos schoon te maken. Aanvallen maar. Wat een heerlijk simpel gerecht. De lekkere zachte binnenkant en het krokante huidje zijn absoluut een verwennerij voor de tong.  Tijdens het eten praten we gezellig bij, natuurlijk leg ik voor de zoveelste keer uit wat ik tegenwoordig allemaal doe. En ik doe dat met plezier want ik snap dat mijn grootouders ook een dagje ouder worden. Het voelt vertrouwd om weer eens op bezoek te zijn.



donderdag 5 juni 2014

‘’Eat clean, train dirty’’ het verhaal van Fitness Freak Olivier Versnel

Toen ik 4 jaar geleden een scooter kreeg en stopte met fietsen naar school, begon mijn lichaam al snel te transformeren naar die van een Bourgondiër. Dat is natuurlijk ook niet zo gek als je vrijwel elke pauze warme ham-kaas croissantjes haalt. En wat smaakt daar nou beter bij dan een koude (uiteraard niet suikervrije) Redbull!

Na mijn schooltijd mocht ik vervolgens ook nog eens een maand vertoeven in het land van Fastfood. Hiermee bedoel ik natuurlijk de U.S.A. Tuurlijk ben ik hier lekker los gegaan op donuts, pancakes en hamburgers. Ik besloot ik bij terugkomst in Nederland mijn eet stijl met 180 graden te gaan veranderen. Ik woog op het moment dat ik mijn lidmaatschap bij de sportschool afsloot nog net geen 86 kg.

Na een rondleiding door de sportschool te hebben gehad, had ik voor mezelf de keuze gemaakt om er vol voor te gaan. Ik ging zo’n beetje elke dag naar de sportschool toe en zag mijn welvaartsbuikje met de week kleiner worden. Daarentegen werden mijn armen en schouders geleidelijk aan steeds wat groter. De fitnessinstructeur vertelde mij dat ik gemakkelijk spiermassa aanzet en begon mij dingen te vertellen over het menselijk lichaam. Ook vertelde hij hoe je met bepaalde vormen van trainen in combinatie met de juiste voeding dit lichaam aanspreekt om grotere spieren te ‘kweken’.

Nu ik 4 jaar later nog steeds hard aan het trainen ben en ik goed op mijn voeding let. Heb ik duidelijk kunnen merken dat voeding de sleutel is naar een mooi strak en gespierd lichaam. Nu is het tijd om wat dieper op het voedingsaspect in te gaan. Per voedingsstof zal ik vertellen wat ze zo belangrijk maken

Eiwitten
Het menselijk lichaam zal geen grammetje spier aankomen zonder voldoende eiwitten binnen te krijgen. Je zou dus wel kunnen stellen dat eiwitten de belangrijkste voedingsstof is om spieren op te bouwen en te kunnen onderhouden. Eiwitten haal ik voornamelijk uit mager rundvlees zoals biefstuk en tartaar. Of uit vlees van kip en kalkoen. Andere producten die ik hier voor nuttig zijn: witte vis (kabeljauw en koolvis), magere kwark , eieren en eiwitshakes.

Koolhydraten
Een zeer belangrijke voedingsstof als het neerkomt op sporten en krachttraining. Het is onmogelijk om te functioneren/sporten zonder voldoende energie uit koolhydraten te halen. Gezien het feit dat mijn stofwisseling niet al te hoog is, moet ik er voor uitkijken dat ik niet teveel koolhydraten binnenkrijg. Teveel koolhydraten zetten zich snel om in suiker en vervolgens in vet, dit wil je het liefst vermijden als je traint voor een strak en gespierd lichaam. De hoeveelheid koolhydraten is dus zeer belangrijk, maar de kwaliteit is ook  essentieel. Als krachtsporter wil je een koolhydraatbron die je lang verzadigd en geleidelijk energie afgeeft. Koolhydraten haal ik over het algemeen uit havermout, Brinta, bruine rijst, zoete aardappelen en volkoren pasta. Dit zijn de ‘schonere’ bronnen van koolhydraten, en zetten mits de hoeveelheid juist is niet om in suiker en dus in vet.

Vetten
Om lichaamsvet te kunnen verbranden, moet je het lichaam voorzien van gezonde vetten. Deze vetten haal ik uit amandelen, walnoten, avocado, kokosolie, vette vis als zalm en haring, en pindakaas. Aangezien vet voedsel tegelijkertijd zeer calorierijk is, weeg ik mijn vetten (net zoals mijn koolhydraten)  altijd goed af om er voor te zorgen dat ik er niet teveel van binnenkrijg. Om een voorbeeld te geven: een broodbeleg pindakaas is al gauw 120 calorieën!

Je zal bij het lezen van deze tekst allicht al gauw denken dat het voedingspatroon van een krachttrainer zeer saai is. Hier ben ik het enigszins mee eens. Geregeld heb ik dagen dat de enige afwisseling tussen mijn lunch en avondeten de kleur paprika is, in mijn plastic bakje met kip en rijst. Hiermee kom ik uit bij het volgende onderwerp:

Cheatday
Mijn favoriete dag van de week. Na 5 tot 6 dagen lang gezond te hebben geleefd en veel te hebben gesport, is het tijd om de smaakpapillen eens goed te verwennen. Gedurende 24 uur prop ik mijn lichaam letterlijk vol met alles waar ik op dat moment trek in heb. Het voordeel hier aan is dat na een hele week suikervrij te hebben gegeten, het lichaam suikers niet meer herkent. Op het moment dat je dan op dag 7 een ‘cheatmeal’ eet, krijgt het lichaam een seintje dat het de ongezonde voeding direct moet gaan verbranden, waardoor het de kans niet krijgt om het op te slaan als vet. Een ander groot voordeel hieraan is dat je na een dag lang ongezond als een zwijn hebt lopen eten, je de drang weer kwijt bent om te zondigen. Vervolgens kan je vol motivatie de week weer gaan beginnen met gezond eten en sporten. Mijn cheatday is vaak op een zaterdag en/of zondag. Enkele cheatmeals die bij mij weekend op weekend zeer hoog blijven scoren zijn: pizza shoarma met knoflooksaus, ijs (Ben and Jerry’s Cookie Dough), patat, taart en M&M’s Crispy (de blauwe).

Hieronder een dag voedingsschema van Olivier